Աղջիկը շատ եր սիրում տղային,տղան էլ նրան:Պատրաստվում էին ամուսնանալ,նույնիսկ օրն էին որոշել:Սակայն պատահեց անդառնալին:Այդ օրը աղջիկն ու տղան գնում էին հարսանեկան սրահն ընտրելու սակայն նույնիսկ տեղ չհասան:Ավտովթարն էր պատճառը:Աղջկան կարծես հրաշքով բան չպատահեց,սակայն տղան կորցրեց տեսողությունը: Գոռում էր աղջիկը,լացում:Թե հնարավոր լինի աչքերս կտամ քեզ!Սակայն արդեն ոչինչ չէին կարող անել:Մի օր հերթական կոնսուլտացիաի ժամանակ բժիշկները հայտնեցին որ քիչ հույս կա որ հնարավոր է Գերմանիայում բուժումից հետո տղան տեսնի:Սակայն դա շատ մեծ գումարի հետ էր կապված:Տղան արդեն կտրել էր հույսը,երբ մի օր հայրն ու մայրը հայտնեցին ,որ երկու օրից մեկնում են Գերմանիա:Տղան որոշեց անակնկալ անել աղջկան:2 ամիս անց եկավ քաղաք,արդեն տեսնում էր:Առաջին բանը որ արեց գնաց աղջկա տուն,սակայն դուռը բացող չկար:Գնաց տուն,և իր գրասեղանին տեսավ մի նամակ:Երբ արդեն տեսնես կկարդաս իմ նամակը,սկզբում կբարկանաս սակայն հետո կհասկանաս որ միայն քո համար եմ արել այդ բանը:Ես վաճառել եմ իմ սիրտը,այդ գումարով ես դու գնացել գերմանիա:Դա արել եմ հանուն սիրո,և մինչև կյանքիս վերջին վայրկյանը չեմ զղճացել:Իմացիր ես միշտ քո հետ կլինեմ,բայց խոսք տուր ինձ որ ինձանից հետո կապրես սովորական մարդկանց պես,կսիրես ու կսիրվես:Հաճախ նայիր մայրամուտին ու մոռացիր իմ մասին:Ես քեզ խոսք էի տվել և կատարեցի, մինչև կյանքիս վերջ քեզ սիրեցի:Տղան լացում էր գոռում սակայն հետ վերադարձնել աղջկան էլ չէր կարող:Ամեն երեկո տղան նայում եր մայրամուտին ու հիշում աղջկան:
